Cel herinnering of Cellular memory

Herinnering en geheugen

Als we het over geheugen hebben, denken we in eerste instantie aan onze hersenen, daar zit ons ‘geheugen’ en dan bedoelen we meestal de herinneringen die we in ons dagelijkse bewustzijn kunnen terughalen. Hoe dat precies werkt, waarom sommige gebeurtenissen worden opgeslagen en andere dingen niet, welke hersendelen daarbij actief zijn etc., daar wordt in de neurowetenschap nog veel onderzoek naar gedaan.

Het ruikt hier zoals vroeger bij mijn oma thuis

Sommige herinneringen kunnen we niet direct in ons geheugen terughalen maar worden op een wonderlijke manier opgeroepen door een specifieke zintuiglijke waarneming, een geur, een geluid, muziek, een aanraking, een smaak, een beeld of een combinatie van deze ervaringen.

Praktijk

Mijn ervaring in de praktijk is dat tijdens een cranio-sacraal sessie bij aanraking van een voor de cliënt specifieke plek er herinneringen boven kunnen komen drijven. Herinneringen die wel bekend zijn maar waar de cliënt lang niet aan heeft gedacht of herinneringen die tot dat moment niet in het dagelijkse bewustzijn van de cliënt aanwezig zijn geweest. Dat kan een geboorte ervaring zijn of het moment van het ongeluk wat we ons niet meer konden herinneren, een emotie, een beeld, een geluid, een sensatie in ons lichaam die voor het eerst sinds de gebeurtenis in ons ‘bewustzijn’ terug komt.

Maar hoe zit dat nou met de gebeurtenissen die we ons niet direct herinneren en die tijdens een cranio-sessie aan de oppervlakte verschijnen?

Celherinnering of Celgeheugen

Nu komen we bij het wonderlijke fenomeen ‘Cel herinnering’ terecht. Ook hier wordt actief wetenschappelijk onderzoek naar gedaan maar dat staat nog in de kinderschoenen. Ondertussen is het een gegeven waar veel geneeswijzen dankbaar gebruik van maken.

Celintelegentie

Uit stamcelonderzoek van celbioloog Bruce Lipton komt naar voren dat groepjes lossen cellen, op kweek in een petrieschaaltje, reageren op de omgeving. Wanneer er giftige stoffen naast liggen, bewegen de cellen er vandaan en krimpen ineen, terwijl wanneer er voedingsstoffen naast liggen, bewegen ze er naartoe, rekken zich uit. Met andere woorden, ook zonder de centrale aansturing van ons brein zijn losse cellen in staat te reageren op bedreiging dan wel positieve invloeden uit de omgeving. Dat heeft ook te maken met een ander belangrijk aspect, namelijk de impact die onze omgeving heeft op ons welzijn; over het algemeen wordt onderschat hoe groot de invloed is van onze positieve dan wel negatieve overtuigingen. Wat gebeurt er op weefselniveau door blootstelling aan negatieve invloeden? Lichaamsvloeistoffen worden in stressvolle situaties stroperig en weefsels trekken zich samen en worden compacter. Wanneer deze situatie aanhoudt, wordt de beperking een verstorende kracht, er treden verstoringen op in het lichaam en er kunnen zich diverse symptomen voordoen.

Cel herinnering gaat in feiten over het heden en over het verleden. Het gaat over onopgeloste krachten die de verstoring in het heden in stand houden.

Er is natuurlijk een geschiedenis, een context, maar de verstoring die nu wordt ervaren wordt veroorzaakt door de verstorende krachten die nu aanwezig zijn. Tijdens een cranio-sacraal sessie ligt de nadruk op het vinden van de verstorende krachten die de huidige symptomen veroorzaken. Met als doel de gestagneerde energie weer vrij te laten stromen. Tijdens dat proces kan er cel herinnering geactiveerd worden, en kunnen er verassende herinneringen in ons bewustzijn naar boven komen drijven.

Trauma Healing

 

De biologie van Trauma verwerking

“Voor een getraumatiseerde persoon betekent de reis naar een vitaal, spontaan leven meer dan het verlichten van symptomen, het betekent transformatie. Als we een trauma succesvol herzien, vindt er een fundamentele verschuiving plaats in ons wezen. ”  P.A. Levine.

Als Zoals P.A. Levine mooi en uitgebreid beschrijft in zijn boek “De tijger ontwaakt” over trauma verwerking, heeft elk trauma een hele grote biologische component. In feite zegt hij dat trauma een onafgemaakte fysiologische reactie is op een schokkende ervaring. De ontlading van de opgeroepen energie in het lichaam, om de bedreigende gebeurtenis het hoofd te bieden, vindt niet plaats en blijft in het lichaam opgeslagen en kan symptomen veroorzaken.

Wat we kunnen leren van dieren

Wanneer dieren met een bedreigende situatie worden geconfronteerd gaan ze óf vechten/vluchten óf bevriezen. In de eerste 2 gevallen wordt de opgeroepen energie(adrenaline) gebruikt voor het vechten of vluchten. In het derde geval, bij het bevriezen, wordt de opgeroepen energie, wanneer het gevaar geweken is, ontladen door trillen, schudden of iets dergelijks. Wanneer wij bevriezen in een overweldigende situatie vindt die ontlading na afloop vaak niet plaats (huilen, trillen, schreeuwen), deze energie wordt ergens verankerd in het lichaam en wacht op een goed moment om alsnog ontladen te worden.

Waarom wij niet ontladen?

  • Soms blijft de situatie voor langere tijd onveilig, en ontladen doen we alleen als het gevaar geweken is, zo niet dan blijven we uiterst alert of in bevroren toestand.
  • Soms worden we ontmoedigd om onze natuurlijke reacties vrijbaan te geven, hevig huilen, schokken en trillen zijn ideale ontlaadmechanismen waar onze omgeving zich echter vaak geen raad mee weet en ingrijpt i.p.v. het natuurlijke proces zijn gang te laten gaan. Met als gevolg dat een deel van de energie in de persoon blijft opgeslagen.

Cranio en trauma verwerking

Cranio-sacraal therapie kent een aantal technieken om een cliënt vrij snel in een diepere laag van bewustzijn te laten zakken waar we contact kunnen maken met herinneringen waar we in ons dagelijks bewustzijn niet 123 bij kunnen. Voor trauma verwerking zijn een aantal ingrediënten essentieel, namelijk dat de cliënt zich helemaal veilig voelt en dat de opgeroepen energie/herinnering hanteerbaar blijft en stukje bij beetje ontladen kan worden. Mijns inziens is het herbeleven van de traumatische ervaring alleen interessant om onafgemaakte processen alsnog af te ronden, dit keer niet in de rol van slachtoffer maar op eigen kracht.

Transformatie 

Het loslaten van oude overtuigingen en celherinnering in het lichaam vrijmaken. De bedreigende situatie die het trauma heeft opgeroepen is voorbij en de negatieve energie die is vastgezet (traumasymptomen), kan vrijgegeven worden; dat betekent dat er ruimte komt voor meer levenskracht en meer diepte en meer vrijheid.

“De ware ontdekkingsreis bestaat niet uit het zoeken van nieuwe vergezichten, maar uit het krijgen van nieuwe ogen”      Proust